Blekkingarleikir blása engum kraft í brjóst

 

 

Það er í besta falli aumkunarvert að fylgjast með málsvörn stjórnarliða þessi dægrin. Þar má líta innistæðulausa upphafningu eigin gjörða, steinblinda þegar kemur að mati á stöðu efnahagsmála og þjóðfélagslegt mat sem er víðs fjarri öllu því sem fólkið í landinu upplifir.

Eitt mega þeir vita sem þannig skrifa. Blekkingarleikir af þessum toga blása engum kraft í brjóst. Þeir megna heldur ekki  að slá ryki í augu almennings. Fólkið í landinu veit einfaldlega betur. Samtöl við það fólk, eða forráðamenn fyrirtækja myndi sýna fram á að glansmyndateikningar í fjölmiðlum og upphöfnum blaðamannafundum eru ekki í samræmi við þann veruleika sem birtist almenningi.

Grein Helga Magnússonar formanns Samtaka Iðnaðarins í Morgunblaðinu í gær, er einmitt boðskapur af því tagi sem þyrfti að komast í námunda við skilningarvit stjórnvalda. Þar talar maður sem þekkir til veruleika atvinnulífsins.

Hann bendir á margt athyglisvert:

1.       20 þúsund störf hafa tapast, atvinnuleysi er í hæstu hæðum, langtímaatvinnuleysi er orðið að veruleika og fólk flýr land unnvörpum.

2.       Kaupmáttur fólks hefur fallið um tugi prósenta og stórhætta á að unga fólkið okkar hasli sér ekki hér völl.

3.       Í stað vaxtalækkana, eru nú vextir farnir að hækka á ný.

4.       Verðbólgan er á uppleið. Það er ekki vegna þenslu, heldur vegna skorts á fjárfestingum og hagvexti

5.       Fjárfestingar skoðaðar á 70 ára tímabili eru í sögulegu lágmarki

6.       Hagvöxtur er varla mælanlegur og dugir hvergi nærri til þess að auka kaupmátt eða slá á atvinnuleysi.

7.       Lítt gengur í skuldaúrlausnum fyrirtækja og almennings

8.       Gjaldeyrishöftin sem áttu að vera tímabundin, eru ekkert á förum.

9.       Ríkisvaldið þvælist fyrir fjárfestingum, svo sem í stóriðju og samgöngum.

10.   Vaðið er í sjávarútveginn þegar síst skyldi. Vegna þess er ríkjandi skaðleg óvissa í sjávarútvegi og forsendur þar til framkvæmda, fjárfestinga og ákvarðana eru brostnar í bili.

11.   Skattpíningarstefna ríkisstjórnarinnar hefur haft lamandi áhrif á hag almennings og stöðu fyrirtækja.

Þetta er einvörðungu hluti þess sem fram kemur í grein formanns Samtaka Iðnaðarins, sem segir ennfremur: „Er nú ekki kominn tími til að hætta að framfylgja rangri efnahagsstefnu á Íslandi? Er ekki rétt að hefja hér uppbyggingu af fullum krafti, ryðja hindrunum úr vegi og taka höndum saman um öfluga hagvaxtarstefnu sem gæti skilað okkur upp úr hjólförunum á skömmum tíma? Hagvöxtur er undirstaða þess velferðarsamfélags sem við viljum standa fyrir hér á landi. Án hagvaxtar verður velferðarstefnan innstæðulaus.“

Er ekki mál til komið að stjórnvöld dragi höfuð sitt úr sandinum og horfi framan í raunveruleikann, í stað þess að stunda blekkingarleiki.