Það er of seint að iðrast eftir dauðann

 

Það hefur auðvitað verið fyrirsjáanlegt lengi að forystumenn Vinstri grænna myndu með einhverjum hætti setja hælana í jörðina út af aðildarumsókninni að ESB. Svo eindregin er andstaðan við ESB aðild innan flokksins að hann hefur beinlínis nötrað vegna svika forystunnar við málstaðinn. Með harðnandi andstöðu í landinu við ESB, sem við blasir öllum, hefur sorfið æ meira að forystu VG, sem á sínum tíma selda sannfæringu sína og fyrirheit fyrir sæti við ríkisstjórnarborðið með Samfylkingunni.

Aukin harka færist nú í andstöðunni við ESB. Ljóst er því að forysta VG er komin í óskapleg vandræði

Í þessu ljósi verðum við að skilja það að þrír ráðherrar VG, sem allir studdu á Alþingi að sótt yrðu um að ESB aðild, skuli nú í örvæntingu sinni viðra efasemdir um aðildina að ESB. Eru þó ekki nema örfáir mánuðir síðan að þessir ráðherrar, eins og aðrir þingmenn flokksins, greiddu atkvæði gegn tillögu um að setja málið í þjóðaratkvæði nú í haust. Segir það auðvitað það sem segja þarf um heilindin.

Frá Samfylkingunni heyrðust þau viðbrögð að þar með væri búið að endurnýja samningsumboð stjórnvalda gagnvart ESB.

Síðast liðið vor knúðu forystumenn VG mjög á um það að Rammaáætlunin um nýtingu orkuauðlinda yrði afgreidd á Alþingi, svo vanbúin sem hún var í tillögurformi frá ríkisstjórninni. Augljóst var hvað þarna lá að baki. VG vildi koma því máli í skjól, til þess að hafa svigrúm til þess að sprikla frjálsar í ESB málinu í haust.

Tillaga til þingsáætlunar um Rammaáætlunina var auðvitað ekki afgreidd, enda algjörlega vanbúið plagg. Það var líka opinbert leyndarmál að innan Samfylkingarinnar var andstaða við að málið hlyti afgreiðslu, þar sem á þeim bæ var mörgum ljóst hvað fyrir félögum þeirra í VG vekti.

Staðan er því snúnari fyrir VG að hreyfa sig í ESB málinu. Þeir eiga það á hættu að setja afgreiðslu Rammaáætlunarinnar í uppnám, með því að Samfylkingin hafni afgreiðslu hennar, ef samstarfsflokkurinn fer að ybba gogg varðandi umsóknina að ESB.

En áfram sverfur að forystu VG vegna umsókninnar að ESB. Það má glöggt heyra á málsmetandi VG liðum úti um landið, sem ég hef hitt á síðustu mánuðum, að þolinmæði þeirra gagnvart flokksforystu sinni er ekki bara á þrotum; hún er gjörsamlega þrotin.

Þeim er ljóst að trúverðugleiki flokksins í þessu máli er farinn veg allrar veraldar. Flokkurinn sem menn héldu að stæði fast við hugsjónir sínar, hefur reynst tilbúinn að falbjóða þær gegn sæti við hlið Samfylkingarinnar við ríkisstjórnarborðið. Þess vegna kvíða foryustumenn VG út um landið  næstu mánuðum - og svo auðvitað kosningum að vori.

Af þessum ástæðum rjúka nokkrir ráðherrar upp til handa og fóta á síðustu stundu, eftir að hafa setið aðgerðarlausir, saddir og sælir við ríkisstjórnarborðið og afgreitt hvert skref í ESB málinu með gleðibros á vor.

Vitaskuld blasir við öllum að þetta útspil núna er sýndarleikur, tefldur í þröngri stöðu.Sú pólitíska jörð sem VG hefur staðið á er að gliðna. Þess vegna er sett út örvæntingarfullt spil, fáeinum mánuðum fyrir kosningum, svo ótrúverðugt sem það er nú, líkt og allir skynja. Í  þessu máli mun það nefnilega sannast  sem fyrr að það er of seint að iðrast eftir dauðann.