Endurbygging kútters Sigurfara er stórvirki

Það var ánægjulegt í dag að vera viðstaddur þegar undirritaður var samningur milli menntamálaráðuneytisins, sveitarfélaganna, Akraneskaupstaðar og Hvalfjarðarsveitar og svo Byggðasafnsins í Görðum á Akranesi um endurgerð og varðveislu kútters Sigurfara. Það voru Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir menntamálaráðherra, Gunnar Sigurðsson forseti bæjarstjórnar Akraness, Einar Örn Thorlacius sveitarstjóri í Hvalfjarðarsveit og Björn Elíson formaður stjórnar byggðasafnsins sem undirrituðu samninginn í hálfgerðri nepju við hlið Sigurfara, að viðstöddum hópi góðra gesta.

Sigurfari á sér merka sögu og má telja að með ákvörðun um varðveislu og endurbyggingu hans sé stuðlað að varðveislu merkra menningarminja, sem ástæða er til að vekja athygli á. Bæjaryfirvöld á Akranesi hafa lengi barist fyrir því að varðveisla skipsins yrði að veruleika. Það var svo tryggt með ákvörðun ríkisstjórnarinnar nú í haust að leggja fjármuni til verksins, sem Alþingi staðfesti síðan í fjárlögum fyrir yfirstandandi ár.

Það er í rauninni athyglisvert að verða vitni að þeirri bylgju áhuga í þá átt að varðveita mannvirki sem hafa sögulegt, eða menningarlegt gildi. Þessa sér mjög stað í fjárlögum Alþingis ár hvert. Þar getur að líta umtalsverðar fjárveitingar til endurgerðar og varðveislu merkra gamalla húsa; sum hafa skírskotun á landsvísu en önnur kannski frekar í héraði. Hvoru tveggja skiptir þó máli. Árangurinn lætur ekki á sér standa. Mörg hús sem eru orðin prýði síns samfélags vekja jákvæða athygli heimamanna og gesta og bera vitni um virðingu fyrir menningarlegri arfleifð.

Gaman er líka að geta þess sem þó fer kannski aðeins minna fyrir í umræðunni, en það er sá áhugi sem víða er fyrir varðveislu gamalla bíla. Þeir eru líka hluti af menningarsögu okkar; það er sögu 20. aldarinnar. Þar er á ferðinni einlægur áhugi margra einstaklinga sem gaman er að geta um.

En siglinga og sjávarútvegsþjóðin þarf líka - og alveg sérstaklega - að hyggja að skipakostinum. Mörg ómetanleg skip og bátar hafa farið forgörðum í fortíðinni, því miður, en ýmislegt hefur verið vel gert. Það er af nógu að taka í framtíðinni. Svo vindur sögunni fram og því spretta fram ný verkefni, sem við þurfum að takast á við í framtíðinni. Víða hafa einstaklingar og samtök þeirra, sem og sveitarfélög, gengið í varðveislu skipa og báta sem mikill sómi er að. Þar með er líka stuðlað að því að þekking fortíðarinnar verði til hjá komandi kynslóðum og það skiptir líka máli

Endurgerð Kútters Sigurfara sem nú er komin á undirbúningsstig verður örugglega eitt af stórvirkjunum á þessu sviði. Þetta er gríðarlega mikið verk. Það kallaði því á þjóðarátak og er sannarlega ánægjulegt til þess að vita að því verður nú hrundið í framtak. Framtak heimamanna, undir tryggri forystu í sveitarstjórnarmálum,  skipti þarna lykilmáli, eins og svo oft þegar mál af svipuðum toga er til lykta leitt. Þeim ber því að þakka.