Nýr heimsmetshafi í hræsni

Steingrímur J. Sigfússon formaður VG og fjármálaráðherra, sló heimsmet í hræsni í sjónvarpsviðtölum sl. þriðjudag, eftir að loddaraskapurinn úr Samfylkingunni leiddi til ákærunnar á hendur Geir H. Haarde.

Formaður VG mætti þar, setti upp svip kórdrengsins, - sem illa dugði þó til að fela brosviprurnar - og sagði þetta hafa allt saman vera hið ömurlegasta. Verst af öllu væri að sitja uppi með það að Geir H. Haarde yrði ákærður. Annar hefði frekar átt að sæta ákærum.

Þvílíkur yfirdrepsskapur!

Það var með atkvæði Steingríms J. Sigfússonar að Geir H. Haarde sætir nú ákæru. Steingrímur J. flutti mál sitt á Alþingi og þar kom skýrt fram einbeittur vilji að ná fram ákæru á hendur fyrrverandi forsætisráðherra.

Og síðan skulum við ekki gleyma einu. Fimm þingmenn undir forystu fulltrúa VG í þingmannanefndinni, Atla Gíslasonar, lögðu af stað með þingsályktunartillögu um að ákæra fjóra ráðherra. Klíkan úr Samfylkingunni sem plottaði aðra niðurstöðu, sá til þess að ráðherrar flokksins yrðu ekki ákærðir. Einu atkvæði munaði að Árni M. Mathiesen yrði líka að sæta ákæru. Eftir situr Geir H. Haarde.

Hefði það verið gegn vilja Steingríms J. Sigfússonar að svona færi, átti hann einn ofureinfaldan og rökréttan kost. Tillagan svo breytt með ákæru á hendur einum manni, var borin upp til atkvæða í lokin. Þar fékk Steingrímur J. tækifæri til að sýna manndóm og greiða atkvæði gegn slíkri niðurstöðu, væri hún honum á móti skapi.

Það hefði líka verið rökrétt eins og í pottinn var búið. Það er eðlismunur á því að ákæra fjóra ráðherra eða einn. Það er vandséð hvernig sá sem taldi rétt að ákæra fjóra, gat stutt þá niðurstöðu að ákæra einn, þegar upp var staðið. En þeir gerðu það nú samt, hræsnararnir.

En auðvitað sýndi hvorki formaður né þingmenn VG slíkan manndóm. Ákæruviljinn réði för. Hræsnin, yfirdrepsskapurinn og krókódílatárin voru hins vegar vandlega geymd fram að sjónvarpsviðtölunum.