„og þá eru eftir átta...“

 

 

Áhugaverð og alvarleg staða er komin upp. Nú þurfa átta ráðherrar að stíga fram og gera hreint fyrir sínum dyrum.  Forsagan er þessi.

Ólafur Ragnar Grímsson forseti Íslands kom fram í Silfri Egils á dögunum og sagði: „Þetta er ekki létt byrði að bera, að láta öll spjót standa á sér, láta ráðherra hóta að segja af sér eða að ríkisstjórnin fari frá o.s.frv.“

Engum dettur vonandi í hug að bera forsetanum það á brýn að segja ósatt um ráðherra  í máli eins og þessu. En hvaða ráðherra hefur viðhaft svona hótanir?  Þetta mál verður klárlega að upplýsa.

Félagi minn Sigurður Kári Kristjánsson tók málið upp á Alþingi í dag og innti forsætisráðherra álits á ummælum forsetans. Svarið var skýrt. - Ég hótaði ekki forsetanum, sagði hún. Við skulum ekki véfengja ráðherrann, þó Jóhanna Sigurðardóttir sé sérfræðingur í hótunum, þegar hún vill fá sínu fram. Varla fer hún að skrökva að Alþingi. En þá eru eftir níu.

Steingrímur J. Sigfússon fjármálaráðherra hefur upplýst að eftir að forsetinn synjaði Icesavelögunum staðfestingar hið fyrra sinnið, hefði talsamband þeirra gömlu flokksbræðranna rofnað. Fjármálaráðherra og formaður VG  yrðir sem sagt ekki á forseta Íslands. Það eru mikil tíðindi, en þar með heldur ekki líkindi á að hann hafi hótað Ólafi Ragnari. Þá eru eftir átta.

Sem minnir á barnagæluna gamalkunnu um Tíu litlum negrastráka, sem nú á tímum pólitísks rétttrúnaðar er samt forboðin.

Nú þurfa ráðherrarnir átta, sem eftir standa, að stíga fram í dagsljósið og hreinsa andrúmsloftið. Nema því aðeins að þeir telji það viðunandi að láta sem forseti Íslands hafi sagt þjóð sinni ósatt í svo veigamiklu máli. Nöfn ráðherranna átta eru:

Össur Skarphéðinsson, Ögmundur Jónasson, Katrín Jakobsdóttir, Katrín Júlíusdóttir, Jón Bjarnason, Árni Páll Árnason, Svandís Svavarsdóttir, Guðbjartur Hannesson.