Ráðherrar skríða í skjól

  

 

Það er alveg rétt sem Sighvatur Björgvinsson fyrrverandi heilbrigðisráðherra sagði í fjölmiðlum í gær. Það eru ráðherrar einstakra ráðuneyta sem ábyrgð bera á útfærslum tillagna undirstofnana sinna. Hin pólitíska ábyrgð er þeirra.  Ekki undirmannanna, embættismannanna, eða stjórnenda einstakra stofnana.

Vitaskuld hefði það átt að vera velferðarráðherrann sem mætti til fundar á Landsspítalanum og greindi frá umdeildum tillögum að niðurskurði. Vitaskuld hefði það átt að vera sami ráðherra sem greindi  frá lokun Sogns og líknardeildarinnar á Landakoti. Og að sjálfsögðu ættu það vera ráðherrar, td. forsætis-  og fjármálaráðherrann, sem yrðu fyrir svörum, af því að þetta er afleiðing af fjárlagafrumvarpinu.

Því var þó ekki að heilsa. Forstjóri sjúkrahússins var sendur í þann erfiða leiðangur.

Því það vita allir sem þekkja til þessara mála að ákvarðanir af þessum toga eru ekki teknar í blóra við vilja fagráðherrans. Það hefði verið óhugsandi.

Snúum þessu við og ímyndum okkur aðra sviðsmynd. Segjum sem svo að verið væri að opna nýja stofnun eða nýja deild á borð við þær sem nú er ætlað að loka. Hvor ætli hefði mætt til þess að klippa á borða, flytja hátíðarræðuna eða fagna framfaraskrefunum, Guðbjartur Hannesson eða Björn Zoega?

Við þekkjum svörin.

Ráðherrarnir flykktust á dögunum til þess að undirrita samkomulag við ferðaþjónustuna um átak í ferðamálum, þar sem ríkissjóður lagði fram skerf. Fjármálaráðherann sagðist gleðjast heil ósköp yfir þessum fjárútlátum og iðnaðarráðherrann fékk myndbrot af sér þar sem hún bauð til fótabaðs í ylvolgri laug, úti á litlu og lágu Seltjarnarnesinu.

Þetta er jákvætt. Þetta  dregur upp fagra mynd aförlátum og geðþekkum ráðherrum. Gamlir ráðherrar, eins og sá sem stýrir þessum tölvubendli, veit að þetta er þekkilegur hluti ráðherrastarfsins. En það reynir hins vegar á hryggsúluna þegar kynna þarf hin óvinsælari verk. Og við þær aðstæður eiga menn ekki að skríða í skjól. Þeir eiga að taka á sig þær gusur sem fylgja slíkum verkum; sem eru afleiðingar þeirra eigin ákvarðana. Og það jafnvel þó þær gusur séu heldur ókræsilegri og kaldranalegri en gusurnar sem fylgja slettum úr hlýjum kaldavermslpollum  úti á Seltjarnarnesi.