Svíkur samninga og brýtur lög

Stöðugt bætist  á afrekalista ríkisstjórnarinnar.  Varla hafði hljóðnað umræðan um lagabrot forsætisráðherra og innanríkisráðherra á sviði jafnréttismála, en svik hennar á eigin samningum komu í ljós.  Ráðherrarnir birtust forhertir í lagabrotum sínum. Og síðan sér hver maður að ríkisstjórninni er alveg slétt sama þó hún svíkist aftan að viðsemjendum sínum.

Ráðherrar brjóta lög, eins og ekkert sé og rífa svo kjaft á eftir

Það er auðvitað grafalvarlegt að búa við ríkisstjórn sem hikar ekki við að svíkja fyrirheit og og setur undirritaða samninga sem hún gerir í tætarann. Okkur er vitaskuld ljóst að ekkert siðmenntað ríki stendur undir nafni nema að þar ríki traust. – Traust á milli manna og ekki síður á milli hópa í samfélaginu.

Þegar traust á milli atvinnulífs og verkalýðshreyfingar annars vegar og ríkisstjórnar hins vegar, er farið veg allrar veraldar er samfélagið í vanda. Og það alveg sérstaklega við svo háskalegar aðstæður eins og þær sem við búum við. Þá ríður einmitt á að góður trúnaður milli ríkisstjórnar hverju sinni og annarra valdastofnana.

 Ríkisstjórnin rauf í tvígang samkomulag í tengslum við heildarkjarasamninga 

Jafnvel þó efnislegur ágreiningur sé til staðar útilokar það ekki að traust sé fyrir hendi.

En því er ekki að heilsa hér á landi. Ríkisstjórn sem virðir ekki einu sinni sína eigin samninga og fyrirheit er auðvitað öllu trausti rúin. Hún sveik í tvígang samkomulag í tengslum við heildarkjarsamninga. Hún sveik líka samkomulag sem hún sjálf stóð að í fiskveiðistjórnarmálum. Og nú verður ekki annað séð en að hún sé búa sig undir fleiri svik, meiri brigð.

Það getur engin átt samskipti við svona fólk, sem einn daginn brýtur lög og rífur síðan kjaft á eftir. Svíkur svo samninga næsta dag  og hefur í hótunum við þá sem undan slíkum svikum kvarta. Þegar svona er komið sögu, þá þjónar engum tilgangi að ræða saman og leiða fram niðurstöðu. Það er aldrei hægt að treysta því að annar samningsaðilinn, ríkisstjórnin, virði niðurstöðuna.

Óheiðarleiki og ómerkilegheit af hálfu ríkisstjórnarinnar er að verða svo yfirgengilegur að engu tali tekur. Þar slær hún dag hvern eigin met og því miður virðist ekkert lát ætla að verða á þessu.