Þeir fengu að minnsta kosti ekki hagfræðiverðlaunin

 

Það hefur réttilega sætt undrun að Evrópusambandið fékk friðarverðlaun Nóbels í ár. Sem rifjar auðvitað upp fræg orð Henry Kissinger fyrrum utanríkisráðherra Bandaríkjanna, þegar hann spurði. „Evrópa? Gefið mér upp nafn og símanúmer“,  – og átti við að erfitt væri að finna þann sem væri í forsvari fyrir þá miklu álfu.

Alfred Nobel. Nóbelnefndinni er ekki alls varnað. Hún gekk alla vega ekki svo langt að afhenda Evrópusambandinu hagfræðiverðlaunin fyrir þetta ár. Það hefði þó verið dálítill húmor í því, þó sannarlega hefði sá húmor verið grár.

Rétt er að hin upphaflega hugsjón Kola og stálbandalagsins, forvera ESB, var ekki síst að stuðla að friði í heimsálfunni. Með því að minnka viðskiptahindranir og efla sem frjálsust viðskipti á milli landa væri hægt að draga úr tilefnum til átaka. Og sannarlega er mikið til í því. Það er rétt að ESB fái að njóta þess sem sambandinu ber, en við öllum blasir þó að það er ekki síst vegna öflugs varnarbandalags vestrænna þjóða, NATO, sem friðsamlegra hefur verið um að litast í Evrópu en áður. Og eins og bent var á í Reykjavíkurbréfi Morgunblaðsins í dag hefur Evrópusambandið lítið lagt til málanna til þess að stilla til friðar þar sem ófriður hefur brotist út í Evrópu, svo sem á Balkanskaganum. Þar voru það NATO ríkin og Bandaríkin sem lögðu sitt af mörkunum.

En Nóbelnefndinni er ekki alls varnað. Hún gekk alla vega ekki svo langt að afhenda Evrópusambandinu hagfræðiverðlaunin fyrir þetta ár. Það hefði þó verið dálítill húmor í því, þó sannarlega hefði sá húmor verið grár.

Evrópusambandið er nefnilega helsti dragbíturinn á efnahagsbatann í heiminum, eins og Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn, AGS, hefur bent á. Þrátt fyrir endalausar slímusetur á fundum, gerist fátt nema það að skuldir álfunnar aukast, hagvöxtur lætur ekki á sér kræla  og nú berast fréttir um að helsta vandræðabarnið, Grikkland, þurfi lengri aðlögun til þess að ná sér út úr vandræðum sínum.

Það verður æ átakanlegra að hlusta á fulltrúa VG mjálma um andstöðu sína við ESB, en þora sig þó hvergi að hræra af ótta við að Jóhanna Sigurðardóttir og Össur Skarphéðinsson byrsti sig

En hér uppi á Íslandi situr hins vegar ríkisstjórn sem er alveg ónæm fyrir þessu. Þar á bæ stritast menn enn við að koma Íslandi inn í þetta sæluríki, til þess að geta  hampað verðlaunabikar Nóbelsnefndarinnar í friðarmálum, með öðrum aðildarríkjum. Ekki skilur í neinu á milli stjórnarflokkanna, Samfylkingar og VG, í málinu. Því verður það æ átakanlegra að hlusta á fulltrúa VG mjálma um andstöðu sína við ESB, en þora sig þó hvergi að hreyfa, af ótta við að Jóhanna Sigurðardóttir og Össur Skarphéðinsson byrsti sig.