Karlarnir borða það sem fyrir þá er lagt

Sú tíð er víst löngu liðin að Íslendingar borði fisk í hvert mál, flesta virka daga vikunnar. En nýjar niðurstöður um stórlega minnkun fiskneyslu eru vonbrigði. Rannsóknin var unnin af MATÍS og Félagsvísindastofnun Háskóla Íslands. Fiskurinn hefur látið undan síga í samkeppni við aðra matvöru. Það er slæmt af ýmsum ástæðum

Fyrir það fyrsta vegna þess að fiskur er hollmeti. Það er marg sannað að fiskurinn er ríkur af jákvæðum efnum, sem gerir heilsu fólks gott. Jafnvel hefur verið sýnt fram á félagslega þætti sem eru jákvæðir að þessu leyti.

Í annan stað vegna þess að fiskurinn er ákjósanlegur til matargerðar. Því ætti fiskurinn að geta verið hluti af þeirri fjölbreytilegu fæðu sem við eigum að leggja okkur til munns. Fábreytni í fæðuvali er ekki góð. Fiskurinn er kjörinn til þess að auka fjölbreytnina.

Þá er ástæða til þess að undirstrika að það gefur auga leið að fiskframleiðslu og fisksöluþjóð eins og við eigum vitaskuld líka að vera kunnug afurðunum okkar. Fyrir þessu má færa margvísleg rök, en vitaskuld blasa þau við hverjum manni.

Á liðnu hausti efndum við í sjávarútvegsráðuneytinu til mikils átaks í samvinnu við tugi veitingastaða um land allt, sem við kölluðum Fiskirí. Boðið var upp á fisk á veitingastöðum og efnt til sameiginlegrar markaðsherferðar. Þetta tókst vel.

Það er ljóst að fólk sem er alið upp við fiskneyslu er líklegra til þess að borða fisk þegar það vex úr grasi en þeir sem aldrei ólust upp við að borða fisk heima hjá sér. Nú eru skólaeldhús að ryðja sér til rúms. Þau munu hafa áhrif á fiskneyslu ungs fólks í framtíðinni. Ástæða er til að hvetja til þess að það verði haft í huga við starfrækslu slíkra skólaeldhúsa.

Fiskurinn er líka orðinn aðgengilegri, með tilbúnum fiskréttum víða. Það mun stuðla að aukinni fiskneyslu. Neysluhættir eru að breytast og fáir gefa sér tíma til eldhúsverka eins og áður. Þess vegna skiptir vöruþróun á þessum sviðum miklu máli sem áður.

Og svo eitt lítið fróðleikskorn að lokum. Í athugun MATÍS og Félagsvísindastofnunar kemur fram að karlmenn borða þann mat sem fyrir þá er lagður. Þetta er dálítið til umhugsunar og kannski eilítillar skemmtunar og segir væntanlega nokkra sögu um karlpening vorn.