Landbúnaðarmálin rædd á Alþingi

Við ræddum landbúnaðarmálin og vandamálin sem þar er við að glíma á Alþingi í gær. Það var fullt tilefni til þess vegna mikilla kostnaðarhækkana sem hafa hellst yfir greinina. Þyngst vega áburðaverðshækkanir. Ofan í 70-80% verðhækkun í fyrra kemur 50% áburðaverðshækkun á þessu ári. Þetta er hroðalegt. Bændasamtökin telja enda að þessi kostanaðarauki nemi allt að tveimur milljörðum króna.

Ég vakti athygli á því í ræðu minni að ég hefði haft að því frumkvæði með Bændasmtökunum að ræða við fulltrúa viðskiptabankana um málefni landbúnaðarins, strax eftir bankahrunið. Það voru árangursríkar viðræður og leiddu meðal annars til þess að bankarnir tóku á því að frysta lán og bregðast við aðstæðum á margan hátt.

Því fer auðvitað víðs fjarri að það leysti allan vanda, en það gaf þó mönnum nokkur grið og það skipti máli, eins og allir sjá. Landbúnaðurinn hefur enda mikla sérstöðu. Almennt er um að ræða blöndu búrekstrar og heimilisrekstrar og því þarf að taka málefni bænda sérsstökum tökum.

Ég hvatti nýjan landbúnaðarráðherra að efna til annarra slíkra viðræðna við bankana. Nú er sérstakt tilefni. Framundan er mikil rekstrarfjárþörf í landbúnaði og áburðarkaupin verða mörgum þung í skauti. Það er alvarlegt ef menn neyðast til að draga úr eðlilegri áburðargjöf. Áhrifa þessa mun gæta í lakari uppskeru og minni afurðum. Nokkuð sem þekkist líka í öðrum löndum, vegna óhagstæðrar verðþróunar á áburði.

Það er athyglisvert að í umræðunni kom fram, líkt eins og ráðherra greindi frá á Búnaðarþingi á sunnudaginn, að hann hygðist ekki láta verðbótaskerðingar á búvörusamningum ganga til baka. Vísaði hann til örðugleika í efnahagsmálum. Þarna kveður við nýjan tón frá því fyrir áramótin. Þá sögðu VG liðar að ekki ætti að skerða verðbæturnar. Nú þegar þeir þurfa að vera ábyrgir gerða sinna treysta þeir sér ekki til þess að standa við þær yfirlýsingar.

Þannig hafa vistaskipti frá stjórn í stjórnarandstöðu oft áhrif á menn.