Formaðurinn fékk leyfi til að kaupa sér farmiða

Staða Icesavemálsins er í rauninni óbreytt frá því sem hún var þegar Alþingi samþykkti fyrirvara við ríkisábyrgðina 28. ágúst síðast liðinn. Samfylkingin samþykkti opna heimild til ríkisstjórnarinnar til þess að ganga frá málinu. En þingmenn VG gáfu ríkisstjórninni í rauninni bara heimild til þess að fara til samninga. Engin trygging er hins vegar fyrir stuðningi úr þeim flokki við mögulega niðurstöðu. Afstaða einstakra þingmanna mun ráðast af efni máls. Líki þeim niðurstaðan ekki munu þeir ekki fallast á hana.

Mjög var látið í veðri vaka að báðir stjórnarflokarnir hefðu gefið ríkisstjórninni lausan tauminn í þessu máli. Það reyndist ekki svo þegar nánar var að gáð. Í rauninni má segja að þingflokkur VG hafi einungis gefið formanni sínum, fjármálaráðherranum, fararleyfi; heimild til þess að kaupa sér farmiða til útlanda til þess að hitta fulltrúa Hollendinga og Breta. Að öðru leyti er málið jafn opið sem fyrr.

Það er ljóst að tilgangur Breta og Hollendinga með viðræðum við okkar stjórnvöld er sá að snúa niður einhvern hluta þeirra fyrirvara sem við málið var settur. Fram hefur komið að þeir eru ósáttir við sitthvað í fyrirvörunum. Meðal annars hefur komið fram að þeir uni því ekki að ríkisábyrgðin falli niður á árinu 2024. Forsætisráðherra hefur síðan sagt að meiri fyrirstaða sé við niðurstöðu Alþingis en upphaflega hafi verið talið.

Það er því ljóst að þrýstingurinn verði á íslensk stjórnvöld að gefa eftir.

Þá er rétt að hafa í huga að mjög var togast á um þessi mál í meðferð Alþingis. Stjórnarliðar margir voru tregir til þess að setja fyrirvara. Er þar skemmst að minnast stórkarlalegra yfirlýsinga um að ganga ætti frá málinu undanbragðalaust og strax. Málið átti að kýla í gegn með látum og helst að samningnum sjálfum óséðum, svo ótrúlegt sem það nú er. Ríkisstjórnin hafði hins vegar ekki vald á þeirri atburðarás og varð þess vegna að lúta þeim vilja Alþingis sem kom fram í lokaafgreiðslu málsins.

Alþingi hefur sagt skoðun sína. Eigi að breyta þeirri niðurstöðu getur þingið eitt gert það. Því þó ríkisstjórnin hafi mikla löngun til þess að stjórna með tilskipunum í þessu máli eins og öðrum, þá er það ekki á hennar valdi. Flóknara er það nú ekki.