Gefum tafarlaust út einhliða kvóta í makrílnum

Eins og fyrri daginn þá gáfu ESB ríkin og Noregur út einhliða kvóta í makríl í gær. Þetta var svo sem viðbúið og  í ætt við annað úr þessari átt. Nú er ekki eftir neinu að bíða fyrir okkur. Eðlilegt er að þegar í stað verði gefinn út kvóti fyrir Ísland með sams konar hætti og gert hefur verið undanfarin ár.

Norðmenn og ESB taka sér 90% ráðlags heildarafla í makríl.

Með ákvörðun ESB og Norðmanna er auðvitað fullreynt að sinni, að ná megi vitrænu samkomulagi varðandi nýtingu makrílstofnsins. Veiðarnar munu því halda áfram án samkomulags. Þá verður vitaskuld svo að vera.

Við Íslendingar höfum staðið að málum með sanngjörnum og ábyrgum hætti. Við höfum krafist sanngjarnrar hlutdeildar í veiðinni í samræmi við að makrílinn gengur í miklum mæli inn í íslenska lögsögu,  sækir þangað  mikinn næringarforða og  sem veldur verulegu inngripi í lífkeðjuna. Rökin fyrir verulegri hlutdeild í veiðinni af okkar hálfu eru þess vegna algjörlega himinhrópandi og augljós.

Það eru ESB ríkin og og Norðmenn sem eru óábyrgu aðilarnir. Þeir hafa gefið út aflaheimildir til eigin útgerða með einhiða hætti. Þeir hafa skellt skollaeyrum við öllum sanngjörnum tillögum okkar og láta sem ekkert hafi breyst í göngumynstri makrílsins.

Þeir hafa sem sagt sýnt lítinn raunverulegan samningsvilja.

Þess vegna hefur verið nöturlegt að heyra einstaka hjáróma raddir hér innanlands sem hafa látið í veðri vaka, eða sagt, að  við  séum hinir óábyrgu. Það erum við ekki. Þvert á móti, höfum við boðberar sjálfbærrar nýtingar og ábyrgra veiða. Það eru þeir sem fyrstir taka sér 90% ráðlags aflamagns, sem eru boðberar rányrkjunnar.  Hinir óábyrgu eru ESB þjóðirnar og Norðmenn.

Okkur hefur verið svarað með hótunum um viðskiptaþvinganir  og ESB hefur hreinlega lagt upp lagaverk til þess að geta beitt þeim. Það er ótrúleg skammfeilni og sýnir að ætlunin er að reyna að neyta efnahagslegs aflsmunar.

Svona haga siðaðar þjóðir sér alls ekki.  

Makríldeilan er síðan náskyld aðildarumsókninni  að ESB. Það hafa ráðherrar okkar viðurkennt og vakið í raun athygli á með því að fullyrða að seinagangurinn í viðræðum um sjávarútvegsmálin í ESB viðræðunum sé vegna ágreiningsins um makrílinn.

Makríldeilan er einhver aalvarlegasta milliríkjadeilan sem við höfum lengi staðið frammi fyrir. Við eigum í höggi við mjög einarða andstæðinga, sem eru greinilega tilbúnir til þess að ganga ótrúlega langt til þess að brjóta okkur á bak aftur.

Ákvörðun þeirra um einhliða kvóta sjálfum sér til handa, rétt eina ferðina, er skýrt merki um algjöran skort á samningsvilja. Það er þess vegna ekki eftir neinu að bíða. Gefum út makrílkvóta einhliða og það tafarlaust.