Fiskifræði sjómannsins eða fiskifræði sjómannanna

Ég gerði fiskifræði sjómannsins að umræðuefni í ræðu minni á Sjómannadaginn. Þar vakti ég í raun athygli á því að ekki er það alveg réttnefni að tala um fiskifræði sjómannsins. Nær er að tala um fiskifræði sjómanna. Því sannleikurinn er sá að einnig á meðal sjómanna er sýn manna á ástandið í hafinu mismunandi og sjómenn leggja til breytilegar aðgerðir þegar kallað er eftir tillögum um uppbyggingu fiskistofna.

Um þessi mál hafði ég eftirfarandi að segja í Sjómannadagsræðunni:

"Það hefur verið kallað eftir því að við tökum meira og betra tillit til fiskifræði sjómannsins. Það er sjálfsagt að virða það viðhorf og það hef ég reynt að gera með samtölum við fjölmarga sjómenn og útvegsmenn víða að af landinu. En jafnvel það gefur ekki eina eða einhlíta niðurstöðu. Sýn manna á hvað skynsamlegast sé að gera er alls ekki alls staðar hin sama. Veturinn í vetur var gott dæmi um það. Á meðan sumir sjómenn og útvegsmenn hvöttu mig til að auka loðnuveiðar, fékk ég áskoranir frá öðrum um banna þær með öllu. Hér á það við sem oft hefur verið sagt. Sínum augum lítur hver á silfrið; silfur hafsins, svo ég yfirfæri viðurkennt hugtak yfir á alla fiskistofna."

Þá vék ég að því hvernig stjórnmálamaður geti brugðist við þegar tillögurnar og ráðgjöfin sem berst er ekki öll á eina lund. Ef farið er bil beggja er líklegt að niðurstaðan verði hvorki hrá né soðin. Við skröltum í sama farinu og miði hvorki lönd né strönd. Ef öllum á að gera til hæfis sveiflast menn til eftir því sem vindurinn blæs og verða algjörir pólitískir vinglar.

En hvað á þá að gera ? Þeirri spurningu svaraði ég í Sjómannadagsræðunni, þannig:

"Við slíkar aðstæður gildir það eitt að fylgja meginreglum og taka þá ákvörðun sem telst skynsamlegust. Í stjórnmálum á hið sama við og þegar skipstjóri stýrir skipi sínu. Í báðum tilvikum verða menn að vita hvert þeir ætla og styðjast við þau bestu siglingatæki og kort sem fáanleg eru. Einungis þannig komast menn heilir í höfn að lokum."