Ekki hlægilegir; í þetta sinn

Staksteinar - eitt afbrigði ritstjórnargreina Morgunblaðsins bregst aldrei. Eða að minnsta kosti sjaldan. Í heimi hverfulleikans er óskaplega gott að geta reitt sig á eitthvað, sem vitað er að aldrei bregst. Höfundur Staksteina er einn þeirra sem alltaf er fyrirsjáanlegur; - það á við þegar fjallað  er um hvalveiðar með einhverjum þeim hætti sem hann hefur velþóknun á. Þetta er fyrir okkur gamla Morgunblaðslesendur orðið að sæmilega tíðri morgunskemmtan, sem hægt er að hlægja að.

Áður en menn setjast niður við þessar morgunskemmtan, er sjálfagt að gefa gott ráð. Eitt er það nefnilega sem nauðsynlegt er að temja sér við þessar aðstæður. Að vera ekki búinn að renna  upp í sig kaffisopa, áður en komið er að bls. 8 þar sem stjórnmálaskýrandi Staksteina fær afurðir sínar sínar birtar. Því þegar að manni setur hláturinn við lestur hinna fyrirsjáanlegu skrifa er ábyggilega illt að hafa uppí sér kaffisopann. Hláturroka  við slíkar aðstæður getur ábyggilega haft vondar afleiðingar; það sjá allir.

Staksteinar eru við sitt gamla og viðtekna heygarðshorn í morgun en er ekki  hlægilegur í þetta sinn; heldur  lýgur. Það er lítil skemmtan að því.  Hann reynir að halda því fram að stuðningsmenn hvalveiða vilji líka ganga of nærri náttúru landsins.

Þvílík ósvífni. Veit blaðið þetta? Er blaðið til dæmis þeirrar skoðunar að ég sé í þeirra hópi? Slíkt frábið ég mér. Ekkert í skrifum mínum, ákvörðunum, né skoðunum mínum, gefur blaðinu minnsta tilefni til svona ályktana. Og enn síður getur blaðið dæmt þann stóra hóp sem styður sjálfbæra nýtingu á hvalastofnum með þessum hætti. Þetta er ótrúlega ósvífið,  þetta eru staðlausir stafir, lýsir hroka og ber vott um óskammfeilni, sem ástæðulaust er að láta ósvarað.

Hvalveiðar eru stundaðar undir formerkjum sjálfbærrar auðlindanýtingar. Engum heilvita manni dettur í hug að þær feli í sér að gengið of nærri náttúru landsins. Greenpeace sem seint verða sakaðir um linkind í andstöðu við hvalveiðar, viðurkenna það til dæmis í raun í málflutningi sínum.

Þess vegna er það þeim mun ömurlegra að lesa svona ómerkilegan málflutning  í ritstjórnargrein Morgunblaðsins. Í þetta sinn voru Staksteinaskrif um hvalveiðar ekki hlægileg; aldrei þessu vant. Skrif blaðsins voru bara dapurleg. Ekki hlægileg í þetta sinn. Því miður.