Í þágu flokkshagsmuna en ekki þjóðarhagsmuna

 

Nú berast þær fréttir að ríkisstjórnin ætli að hægja á viðræðum við Evrópusambandið fram yfir kosningar. Það er ekki gert með hliðsjón af þjóðarhagsmunum. Þetta er eingöngu gert til þess að létta af spennu í samskiptum stjórnarflokkanna  og vegna þeirrar örvæntingar sem hefur gripið um sig innan VG og við höfum séð síðustu vikur og mánuði. Það eru með öðrum orðum ekki hagsmunir þjóðarinnar sem ráða hér för. Hér ráða þrengstu flokkshagsmunir stjórnarflokkanna.  Þetta er gert í ljósi alþingiskosninganna sem fram fara eftir rúmlega 100 daga.

Vegna þröngra flokkshagsmuna er ætlunin að hægja á ESB viðræðunum. Þetta breytir hins vegar engu um heildarmyndina. Viðræðurnar halda áfram. Eini munurinn er sá að í stað þess að haldið verði áfram í fimmta gír, verður ekið áleiðis í þriðja gírnum. Það er munurinn.

Öllum er löngu ljóst að þessar viðræður eru komnar í tómar ógöngur.  Þrátt fyrir að viðræðurnar hafi staðið meira og minna allt kjörtímabilið og verið eitt af helstu forgangsmálum ríkisstjórnarinnar og þar með beggja stjórnarflokkanna, er einungis búið að ljúka þeim á 11 málasviðum, sem seint verða talin hin mikilvægustu. Þar er niðurstaðan fundin og segir okkur alla söguna um framhaldið. Niðurstaðan er sú að okkur er ætlað að fallast á lagaumhverfi Evrópusambandsinis.

Mjög var geipað um það í upphafi að strax yrði ráðist í erfiðustu kaflana, svo sem um landbúnaðar og sjávarútvegsmál. Nú við lok kjörtímabilsins eru engar viðræður hafnar um þau mál. Sameiginleg niðurstaða beggja samningsaðila, íslenskra stjórnvalda og ESB, er hins vegar sú sem hefur ráðið för í viðræðunum fram að þessu.

Nú er ætlunin að skipta um grír; gíra sig niður og fara á  hægferð fram yfir kosningar. ESB flokkarnir á Alþingi telja það henta sínum pólitísku hagsmunum og þess vegna verður það gert. Þetta er ekki gert vegna efnis málsins, ekki vegna efasemda um aðildina að ESB.

Þetta breytir hins vegar engu um heildarmyndina. Viðræðurnar halda áfram. Eini munurinn er sá að í stað þess að haldið verði áfram í fimmta gír, verður ekið áleiðis í þriðja gírnum. Það er munurinn.

Samfylkingin vill inn í ESB. Hin opinbera stefna VG er að ljúka viðræðum og bera niðurstöðuna undir þjóðina. Pólitísk taktík kallar á það við þessar aðstæður að viðræðurnar gangi eitthvað hægar fyrir sig. En hefur eitthvað breyst? Vill ekki Samfylkingin enn að við verðum hluti af ESB? Vill VG ekki lengur ljúka samningum við sambandið? Svar við báðum spurningunum er hið sama. Jú. Það verður haldið áfram.

Og síðan auðvitað hitt. Hvernig mun það birtast okkur að lestin til Brussel hafi hægt á sér? Fækkar ferðunum til Brussel? Verður okkur kynnt áætlun um breytt fyrirkomulag viðræðnanna? Verður viðsemjendunum greint frá þessari breytingu?

Það sjá allir í gegnum þetta sýningahald. VG er komið að fótum fram og Samfylkingin hefur stundarhagsmuni af því að rugga ekki sínum pólitíska báti. En það er eins með þetta eins og það sem ég lærði í kristnifræðinni á sínum tíma í Bolungarvík; það er of seint að iðrast eftir dauðann.

Þessi pólitíski leikur nú í þágu stjórnarflokkanna breytir engu fyrir þá, né um framgang viðræðnanna.